De herfst heeft me nooit gelegen
korte dagen en zoveel regen
waar ik mij dan door moet jagen
als een hond net straf gekregen
En de winter
slaat haar wonden, ontbindt
haar duivels onomwonden
tot de lente wint aan kracht
als voorspel
van waar ik echt op wacht
Refr:
De wind waait de hemel schoon
Het kind voert nu de boventoon
in mij
Want de zomer zaait op fluistertoon
zijn zomaar tot iets doodgewoon
in mij
Het leven mag wat lichter wegen
Nu en dan eens vleugels geven
Aan jouw streven aan jouw dagen
Zodat jij je weet gedragen
Maar het stormt in je hoofd
Alsof jij mij niet gelooft
Dat na het razen kalmte komt
en elk verdriet ooit verstomt
Refr:
De wind waait de hemel schoon
Het kind voert nu de boventoon
in jou
Want de zomer zaait op fluistertoon
zijn zomaar tot iets doodgewoon
in jou
We dromen samen wat moet komen
geven namen en een onderkomen
aan de liefde en haar kuren
Maar ook twijfel, blijft dit duren
Want geluk is een kleine vogel
kwetsbaar voor het is uitgevlogen
Maar als we elkaar vertrouwen
zal het ooit zijn nestje bouwen
Want kijk
De wind waait de hemel schoon
Het kind voert nu de boventoon
in jou en mij
Want de zomer zaait op fluistertoon
zijn zomaar tot iets doodgewoon
in jou en mij
in ons allebei
Geen opmerkingen:
Een reactie posten