Dat je van een ander houdt
en wat ik daar dan van vind
Ik prevel puur uit zelfbehoud
dat elk einde ergens begint
Wil jij voortaan de vriend zijn
die mijn nieuwe wonden likt
Je vraag doet al zoveel pijn
ben vriendschapsongeschikt
Je besluit dat je nu beter gaat
als ik het geluk niet gunnen wil
Ik lach jou toe haast obligaat
Wij vormen enkel nog verschil
Wat rest is de vertrouwde geur
en teveel verlangen onvervuld
Koude komt door de open deur
ik zoek verkrampt naar schuld
Liefde is een machtig mysterie
dat zalft zolang als het bestaat
maar uit diezelfde bronmaterie
ontvlamt ook de hulpeloze haat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten