Er was eens in de nabije toekomst
een land hier niet ver vandaan
met een volk waarvan de herkomst
samen met de zondvloed was vergaan
Jarenlang had het onafgebroken geregend
tot ook de laatste berg onder water verdween
wie met toenmalige rijkdom was gezegend
nam hebben en houden en vluchtte elders heen
Armen en dapperen zochten steun bij elkaar
voor hen was het samenwerken of verdrinken
Ze verzamelden elke dag van het regenjaar
al wat drijven kon en lieten ballast zinken
Uit tafels, kasten en oude autobanden
vervaardigden ze één gigantisch vlot
smeedden onbreekbare vriendschapsbanden
en droegen samen dit verwoestend lot
Het vlot groeide gestaag uit tot een dorp
met huisjes onderling met elkaar verbonden
Alles en iedereen nauwelijks op een steenworp
en zilveren kanalen die weer in zee uitmondden
Moestuinen werden in de hoogte aangelegd
en dieren stierven er enkel nog van ouderdom
niemand werd voedsel of onderdak ontzegd
want alles was iedereens en niemands eigendom
(wordt misschien vervolgd)
vrijdag 31 mei 2013
donderdag 30 mei 2013
Tevergeefs verlangen
rooft geruisloos tijd
niets mee aan te vangen
maar altijd eigengereid
Wachtend op vervulling
voedt het zich melancholiek
vermijdt pijnlijke onthulling
laaft zich aan eigen symboliek
Dan verzuurt het zienderogen
woest om zijn onvervulbaarheid
wordt dan in frustratie omgebogen
vernielt en eindigt vaak in spijt
Inzicht biedt hier geen soelaas
zodat ik alweer word bevangen
zoals elke doordeweekse dwaas
door nieuw tevergeefs verlangen.
woensdag 29 mei 2013
Droom aan het koffiemachine
Haar vingers schrijven poëzie
De rok reikt tot net onder de knie
haar handen rank tot beeld gestild
Bloed bolt haar beiden lippen
tot scharlaken kersen voor de pluk
Haar blik lijkt de horizon aan te stippen
als vrijplaats van verdroomd geluk
Kleine borsten en ballerinatred
Billen die een man duizelen doen
Zuivere zinnelijkheid
in strak korset
onder een sluier van old-fashioned fatsoen
Blauwe irissen spiegelen de middernachtzon
ijskappen smelten onder haar hoofse lach
Op haar evenaar kolkt een warmwaterbron
waar helaas alleen haar man in zwelgen mag.
dinsdag 28 mei 2013
ceci n'est pas une leçon
Pluk de blaadjes van geluk
en eet ze één na één
Bijt daarna de tanden stuk
op de stamper stug als steen
Spot de wegen van genot
en berijdt ze gretig allemaal
Op het einde wacht altijd het lot
met een angel in het verhaal
Leef de dagen van het leven
alsof je weet waar het om draait
als de dood aan komt zweven
wordt iedereen toch genaaid.
en eet ze één na één
Bijt daarna de tanden stuk
op de stamper stug als steen
Spot de wegen van genot
en berijdt ze gretig allemaal
Op het einde wacht altijd het lot
met een angel in het verhaal
Leef de dagen van het leven
alsof je weet waar het om draait
als de dood aan komt zweven
wordt iedereen toch genaaid.
maandag 27 mei 2013
Ik heb vissen verdronken
Ik heb vissen verdronken
omdat ik ze vis noch vlees vond
Ik heb vogels zo vaak nagefloten
tot elke spontane zang was verstomd
Ik heb de zon te koud bevonden
en de maan wijsheid toegedicht
Mijn navel was het laffe oog
een wapen maar zelden op mezelf gericht
Ik heb vrienden mijn falen aangerekend
en maagden promiscuïteit verweten
ik heb liefde minachtend wandelen gestuurd
en mezelf onaanraakbaarheid aangemeten
Helpende handen bleken nooit geschikt
het gekwetste kind te helen
niet meer in staat met anderen te delen
en heb ik mezelf in ik verstikt.
omdat ik ze vis noch vlees vond
Ik heb vogels zo vaak nagefloten
tot elke spontane zang was verstomd
Ik heb de zon te koud bevonden
en de maan wijsheid toegedicht
Mijn navel was het laffe oog
een wapen maar zelden op mezelf gericht
Ik heb vrienden mijn falen aangerekend
en maagden promiscuïteit verweten
ik heb liefde minachtend wandelen gestuurd
en mezelf onaanraakbaarheid aangemeten
Helpende handen bleken nooit geschikt
het gekwetste kind te helen
niet meer in staat met anderen te delen
en heb ik mezelf in ik verstikt.
vrijdag 24 mei 2013
Toe lief
Toe lief, vertel eens wat.
Hoe diep je me al die tijd hebt liefgehad.
Liever niet, dan gaat het net verloren.
Toe lief, neem me dan eens vast.
Vol verlangen of wil je eerder zacht?
Doe maar vanuit gevoel en op de tast.
Liever niet, zoiets lukt me enkel onverwacht.
Toe lief, deel nu toch eens met mij.
Wat nog meer dan leven, dag en bed?
Waarover je droomt met mij aan je zij.
Liever niet, wie weet hoezeer je dat ontzet.
woensdag 22 mei 2013
Tere tulp
Blootsvoets en voetstoots
opent zich in haar een tere tulp
als woordeloze vraag om hulp
Verontrust en rusteloos
plichtbewust maar tactloos
walst hij over elke huiver heen
kwetsbaarheid voorgoed te leen
Diep geraakt en rakelings
net ontwaakt en kruiselings
verbloemt de tere tulp zijn stem
wordt zij een huiver diep in hem.
maandag 20 mei 2013
Rusteloze reizigers
tussen moeizaam stijgen en melancholisch dalen
maakt ons rusteloze reizigers op een treurige trek
die vergeten wat onderweg uit het leven valt te halen
Al dat aangeleerde meehuilen met de wind
alsof een zucht ons weg zou kunnen blazen
Verkrampt houden we onze onmacht te vriend
veilig in de kudde van volgzame dwazen
In ons besloten ligt nochtans een oorspronkelijk pad
vrij te bewandelen zonder ogenschijnlijk doel
langs werelden die niemand ooit voorheen betrad
maar volledig in overeenstemming met ons gevoel.
vrijdag 17 mei 2013
A toutes les filles que j'ai aimé avant
als het verlangen om bij elkaar te zijn
geluk dat onveranderlijk moest blijven
een vleugje hemel tegen aardse pijn
De liefde bleef, geliefden gingen
over een pad dat hen geschikter leek
tergend traag wist het tot mij door te dringen
dat liefhebben heel wat anders bleek
Liefde na liefde leerde ik los te laten
blij om hun geluk hoewel elders gezocht
Op de dag dat mijn kinderen het huis verlaten
dank ik al mijn liefdes dat ik dit leren mocht.
Abonneren op:
Posts (Atom)