In mijn
hoofd zit je
achter
zoveel deuren
Soms als een
stil
veelzeggend
beeld
Soms als goudgele
geuren
of een kind
dat domino speelt
en mooie en
trieste herinneringen
haasje-over
met elkaar
laat
springen.
Dan raas je
met een toorts
door de
kamers van mijn hart
Als een
soort latente koorts
die mijn
lamme goedzak hart verwart
en lacht
met de muurschilderingen
waarvan ik
dacht dat ze uit
wederzijdse
liefde waren aangebracht.
Daarom hang
ik
wel eens op
die deuren
‘Verboden
te betreden’
Er is gebeurd
wat moest
gebeuren
en nu niet
zeuren
er zijn er genoeg
naar een ander heden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten