Een oude
vrouw in de avondzon
vouwt de handen
in haar schoot.
Zo bidt ze tot
gans het pantheon
voor een
wereld in ademnood.
Een meisje
zingt een avondlied
over geloof
in een beter morgen
en hoopt dat
het wat troost biedt
voor de vrouw
haar rimpelzorgen
Dan zoent
ze de handen in de schoot
en blaast
er zachtjes lieve woordjes in
Gebaren die
men sinds kort verbood
maar zo
nodig voor een nieuw begin.
De nacht valt
en het wordt al koud
Dan wandelen
ze weg arm in arm
Ze doen wat
niet mag en alles fout
maar in hen
gloeit het heerlijk warm
Geen opmerkingen:
Een reactie posten