Scrollend door contacten
op zoek naar een naam,
zie ik de jouwe daar
natuurlijk nog staan.
Maar de natuur heeft beslist
Dat je niet meer kan opnemen
Dat je het voor mij niet meer kan opnemen.
Dat elke oproep aan jou
er een is: oproep gemist.
Je liet berichten na.
Ver na de biep.
Wees goed en doe wat moet.
Dat zit nu in elk van ons.
Dat zit onsterfelijk diep.
Zaterdag zou ik je bellen
Proficiat, moeder, 70 jaar.
Dat kan echt al wel tellen.
Zet die champagne maar klaar.
Mild zou je glimlachen
Ach, veel stelt dat niet voor.
Ik kan je die dag niet bellen
maar wees maar zeker dat ik je hoor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten