Blauw, blauw, blauw

Blauw blauw blauw

zucht boven mij de lucht

alsof ik je vergeten zou.

Vijf jaar tikt de klok nu al

rigoureus zonder jou.

Iedereen is van de wereld

maar de wereld nog altijd

niet van iedereen.

Rood zwart wit geel

jong oud man of vrouw,

Ze staan nog van vaak alleen

te wachten in het donker

op het geheven glas van jou.

De wereld kraakt

en iedereen zoekt het woord

dat de toekomst openmaakt.

Want open, open, open moet zijn.

Was jij er nog maar bij

met je tijger aan je zij.

Hees, teder en tikkeltje rauw

Werd de wereld maar weer

een beetje meer Thé Lau.