Thuis wacht alleen.
De afwas van dagen.
Schemerlicht op steen.
Legt ‘t stof zich in lagen.
Thuis wacht de avond.
De klank van verlaten.
Het wensen gehavend.
Het éénrichtingspraten.
Thuis wacht de tijd
die weg is, die komt.
De zinloosheid van spijt.
De mond die verstomt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten