Tijdens maanden uren dagen
mocht zij om jouw hulp vragen
om pillen die de pijn wel stillen
maar het lot nauwelijks vertragen
's Morgens vroeg of 's avonds laat
Je kwam, stond bij, was toeverlaat
en waarover geen mens graag praat
ging jij het gesprek aan adequaat
Je luisterde naar haar hart en zorgen
gaf aandacht en zuurstof voor morgen
Je hield halt maar nooit iets verborgen
en angsten zaten bij jou veilig geborgen
Ook op het einde begeleidde je haar
was je als een soort medewandelaar
was je haar hulp in woord en gebaar
was je als dokter en mens onmisbaar
Geen opmerkingen:
Een reactie posten