Schuifje

In mijn hoofd opent
zich een schuif
met daarin
de oude van de eettafel
uit mijn jeugd.

Het leek
voorgoed vergeten
hoe ik erboven
heb gegeten,
gezwegen en gehuild
terwijl in dat kleine schuifje
al mijn geheimen
onder de tafeldoek
zaten verschuild

Chocolade centen
en geraffeld zoethout
uitgedroogde krenten
en vlokken havermout
De eerste liefdesbrieven
met uitgelopen inkt
van meisjeshartendieven
waarin een jongenshart
verdrinkt

Plots zie ik ook hem
weer zitten,
tafelend aan de overkant
De man die altijd zat
te vitten
met het grote gelijk
eeuwig aan zijn kant
Hij bezat het hele huis
moest alles van ons weten
Maar mijn geheime ladekluis
was uit zijn zicht en vergeten.

Sindsdien sloot ik schuiven
bewust in mijn geheugen
om ellende uit te wuiven
Maar dat ene kleine schuifje
wil ik me nog lang kunnen heugen.