Hij is angstig voor de lucht
Een boom wil niet wiegen
blijft vrij van nieuwe vrucht
Een baby weigert te huilen
houdt de oerkreet ingeslikt
Een kind vervalt in druilen
terwijl het zijn wereld wikt
Een man keert zijn passen
bidt dat het snel mag gaan
Een vrouw staart in plassen
laat warme tranen vrije baan
De wind vergeet het waaien
drijft de wolken in het nauw
De boer staakt al het zaaien
telt de pluimen van de pauw
Alle geluid laat zich smoren
dringt stilte de hoofdrol op
De ochtend blijft ongeboren
en slaat zichzelf voor de kop
De maan schuift voor de zon
blinddoekt al wat er hier leeft
De aarde beeft vanuit de bron
niets dat nog antwoord geeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten