dan speel ik voor lakei
die het woord slapen verzwijgt
gehuld in goudgebiesd livrei
Minzaam buig ik je toe
en bied je mijn hals aan
Waar omheen jij dan moe
je lome armen mag slaan
Daarop recht ik terug de rug
en hang jij netjes om mijn nek
Dan vraag ik met officiële kuch:
Behaagt het u dat ik vertrek?
Je vlijt je dicht tegen me aan
terwijl ik jou naar boven draag
Twee harten die elkaar verstaan
en zingen zie me graag zie je graag
Eenmaal boven aangekomen
glij je vol overgave in je bed
Glij je richting kinderdromen
Heeft de lakei zijn werk verzet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten