die eeuwige warmwaterkruik
waarop ik mijn hoofd wil vlijen
na een bezoek tussen je dijen
Het meest koester ik je buik
waar ik altijd de oorsprong ruik
van ons bollend blozend geluk
of zoek naar zachte tegendruk
Het meest bemin ik je buik
waar ik soms in je putje duik
louter adem en de ogen toe
de wereld buiten je buik zo moe
Alles komt samen in je buik
waar ik rust en weer ontluik
na dagen droef of hoorndol.
Je buik blijft mijn toevluchtshol.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten