Begonnen
in de longen
waar het stil
gedijt
Een gevaar in
jou gewrongen
dat zich agressief
verspreidt
Dus aanvaard
je het gevecht
waarvan je weet
dat het nooit echt
in jouw voordeel
wordt beslecht
Hoop hupt
over wanhoop
haasje-over
en weer terug
terwijl gif
je lichaam redt
en sloopt
recht je keer
op keer je rug
Tussen moe
en moedeloos
schemert de vrouw
waar ik van hou
maar de blijvende
onzekerheid trekt
steeds wranger
aan je mouw
Waarom vaagt
als een gom
over het
afgelegde pad
Wat wacht jou
aan de horizon
of heb je alle
horizon gehad
Die twijfel
vreet en knaagt
verwoestender
dan het gevaar
dat je belaagt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten