als zeurend kind verongelijkt
blijft de morgen verontrusten
hoe blauw ook de hemel lijkt
Het verleden baart aarzeling
verstoort hoop van binnenuit
verzamelde verontwaardiging
die voorbarig de deuren sluit
Het verleden is nooit geleden
trekt aan touwtjes onbevroed
toont zijn klauwen in het heden
een aanval die wankelen doet
Het verleden blijft ontwrichten
spat modale dromen uit elkaar
het is Sisyfusarbeid verrichten
met verleden als latent gevaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten