met mooie wijze mensen en mijn tijd
gedeelde hartslag laat zich niet vinden
zodat ik moedeloos verval in zelfverwijt
Wel hand in hand maar nooit in de maat
in dezelfde richting doch met ander doel
wandelen we in een doodlopende straat
tot ik me door jou en mezelf verlaten voel
Dat scheren langs vervulling slaat wonden
nauwelijks likbaar in afvallige afzondering
Zodat na elke band die ruw wordt ontbonden
er zich dat zelfbeeld aftekent van zonderling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten