Moedige Icarussen

Het is wel even slikken al dat slikken

van pillen, van de bittere tot citalopram

geliefden blijken tijdbommen die tikken

eerst vlucht vooruit maar nu vleugellam

Als vogels tegen glas, vissen op het droge

pelikanen die borst nodeloos laten bloeden

hoe vaak hebben ze zichzelf voorgelogen

dat ze zo de anderen tegen onheil behoeden

De lach is gebleven maar niet langer van hen

Stilte hangt als lood hoewel vrij van verwijt

Er waart machteloosheid rond die ik niet ken

één na één raken we moedige Icarussen kwijt.

Vlinderkus

Too talented and tangled

Lovely lady, way too talented and tangled

the world at your feet without a way to go

with eyes as young flowers but all trampled

and confident like an oak that forgot to grow

Wayfaring woman, tricked by time and threat

despite sparkling beauty of body and brain

you keep wondering inside your pretty head

what must be cut down and what’s to remain

Mighty mother, embrace the girl you carelessly lost

while walking the wicked wishes of your husband

become the first flower that mocks the sterile frost

grab your life and live it like it was always meant.